این‌ها را بخورید تا آهن بیشتری جذب کنید

متأسفانه کمبود آهن به کم‌خونی و مشکلات بعدی منجر می‌شود. برای این که هر چه سریع‌تر از این کمبود پیشگیری کنید و دچار کم‌خونی نشوید به تغذیه‌تان اهمیت ویژه‌ای دهید. در این مطلب چند ماده‌ی غذایی را معرفی می‌کنیم که سرشار از آهن هستند. توصیه می‌کنیم آن‌ها را در الویت برنامه‌ی غذایی خود قرار دهید تا لازم نباشد درگیر دوا و دکتر شوید.

آویشن، این گیاه معطر

 این گیاه معطر و خوش طعم سرشار از آهن است. باورتان می‌شود که در هر 10 گرم آن 12 میلی گرم آهن باشد؟ شک نکنید و به تمام غذاهایتان از پیتزا و آبگوشت گرفته تا انواع سالادها و خورشت‌هایتان آویشن اضافه کنید. با این کار با یک تیر دو نشان می‌زنید. اول این که از عطر و طعم بی نظیر آویشن استفاده کرده و غذاهای خوشمزه‌ای تهیه می‌کنید. دوم اینکه خودتان را از دچار شدن به کمبود آهن و کم‌خونی نجات می‌دهید.

علاوه بر آویشن، جعفری نیز سرشار از آهن است. در واقع هر 100 گرم جعفری حاوی حداقل 3.8 میلی گرم آهن است. از هر موقعیتی برای مصرف جعفری نیز استفاده کنید: برای تزیین روی سوپ یا کنار مرغ و ماهی. خلاصه این که آویشن و جعفری یادتان نرود.

جگر گوساله

دل و جگر و قلوه بزرگ‌ترین تأمین کننده‌ی آهن بدن محسوب می‌شوند. در واقع در هر 100 گرم آن‌ها 5 میلی گرم آهن وجود دارد. حتماً برای شما هم پیش آمده وقتی از کم‌خونی گله می‌کنید، همه جگر را پیشنهاد می‌کنند. بله جگر گوساله و دل و قلوه سرشار از آهن بوده و کمبود این ماده را به خوبی جبران می‌کنند.

توصیه می‌کنیم جگر را تازه به تازه مصرف کنید. 24 ساعت بعد از ذبح حیوان بهترین زمان مصرف جگر است. می‌توانید در هفته به جای گوشت قرمز چند گرم جگر میل کنید. این ماده‌ی غذایی خوشمزه به انواع مختلف آماده می‌شود. می‌توانید جگرها را به سیخ بکشید و یا اینکه ماهی تابه را داغ کنید مقدار کمی نمک به ته ظرف بپاشید و تکه های جگر را در آن قرار دهید تا مغز پخت شوند.

توصیه می‌کنیم اگر از مشکلاتی قلبی عروقی رنج می‌برید در مصرف دل و جگر و قلوه حد تعادل را رعایت کنید، زیرا حاوی میزان زیادی کلسترول می‌باشند. در واقع جگر گوساله حاوی 400 میلی گرم کلسترول است. توجه داشته باشید مصرف دل و جگر برای افرادی که دچار نقرس هستند توصیه نمی‌شود.

علاوه بر این به مادرهای آینده نیز توصیه می‌کنیم از مصرف زیاد جگر بپرهیزند زیرا این ماده‌ی غذایی سرشار از ویتامین A است و دُز بالای آن به جنین آسیب می‌رساند.

چه می‌کند این زردچوبه

زردچوبه ادویه‌ای سرشار از آهن است. در واقع در هر گرم زردچوبه 0.6 میلی گرم آهن وجود دارد. برخی از خانم‌های خانه دار مصرف زعفران را به زردچوبه ترجیح می‌دهند. هیچ کس منکر خواص زعفران نیست ولی توجه داشته باشید که زردچوبه را از عرصه خارج نکنید. حتماً به پاستاها، ماهی، خورشت‌ها و غیره زردچوبه بزنید. توصیه می‌کنیم به غذاهای روزانه‌تان یک نوک انگشت از این ادویه‌ی خوش رنگ اضافه کنید تا کمبود آهن از شما دور باشد.

همان عدس خودمان

باید بدانید که عدس و همچنین لوبیاهای خشک و نخود بیشتر از غذای معروف و مورد علاقه‌ی ملوان زبل آهن دارند. در واقع در هر 100 گرم این حبوبات 1.5 و 3 میلی گرم آهن وجود دارد. به علاوه باید بدانید که این مواد غذایی سرشار از آهن، قندهای پیچیده و فیبر هستند که برای حفظ سلامتی بدن فوق‌العاده‌اند. یادتان باشد که عدس، لوبیا و نخود چربی ندارد و این یک مزیت بزرگ است تا بتوانید با خیال راحت از آن‌ها استفاده کنید.

توصیه می‌کنیم که عدس، نخود و لوبیاها را قبل از پخت، یک شب بخیسانید. برای اینکه میزان جذب آهن موجود در آن‌ها را بالا ببرید از مواد غذایی حاوی ویتامین C استفاده کنید. به عنوان مثال از لیموترش و جعفری استفاده کنید. اگر آن‌ها را سرد میل می‌کنید با فلفل دلمه‌ای، بروکلی یا کلم برگ مصرف کنید.

توجه داشته باشید که بلافاصله بعد از غذا چای ننوشید. به خاطر این که تانین چای مانع از جذب آهن حاصل از مواد غذایی گیاهی می‌شود.

شکلات سیاه

اگر احساس خستگی، کسالت یا افسردگی می‌کنید حتماً شکلات سیاه میل کنید. به خصوص شکلات‌هایی که حاوی 70 درصد کاکائو باشند بسیار مفیدتر هستند.

هر از گاهی و یا اگر نیاز دارید هر روز یک مربع شکلات سیاه میل کنید.

ماهی را دریابید

ماهی‌ها با توجه به گونه های مختلفشان در هر 100 گرم 0.5 میلی گرم آهن دارند و برای همین منبع خوب آهن محسوب می‌شوند.

توصیه می‌کنیم که هر هفته دو مرتبه ماهی میل کنید.

مصرف ماهی‌های چربی مثل ماهی آزاد، ساردین، ماکرو و تن را در الویت قرار دهید.

6 جوشانده‌ی ضدخستگی

برای آشنایی با جوشانده های ضدخستگی و تقویت کننده با ما همراه شوید.

جوشانده‌ی رزماری

ساقه و برگ‌های گیاه رزماری تقویت کننده‌اند. زمانی که احساس خستگی زیادی می‌کنید این گیاه به شما کمک می‌کند تا خستگی‌هایتان را به دست باد بسپارید.

روش تهیه

30 گرم ساقه‌ی رزماری را در یک لیتر آب در حال جوش بریزید و اجازه دهید به مدت 15 دقیقه بجوشد. محلول را صاف کنید و به مدت یک ماه، قبل از غذا یک فنجان بنوشید، یعنی روزی 3 فنجان. باید بدانید که گیاه رزماری مشکلات گوارشی را نیز برطرف می‌کند.

توجه داشته باشید که این گیاه برای افرادی که سابقه بیماری صرع یا غش داشته دارند و همچنین برای زنان باردار و کودکان توصیه نمی‌شود.

جوشانده‌ی پرتقال

دلیل این که پرتقال خستگی را از بین می‌برد این است که در هر 100 گرم این میوه حدود 53 میلی گرم ویتامین C وجود دارد. روزانه یک عدد پرتقال نیاز روزانه‌ی ما را به این ویتامین تأمین می‌کند. زمانی که احساس خستگی فیزیکی می‌کنید به سراغ پرتقال بروید و این معجون را تهیه و میل کنید.

روش تهیه

آب یک عدد پرتقال را بگیرید و داخل یک فنجان بریزید. یک قاشق چای‌خوری عسل به آن اضافه کنید. فنجان را با آب جوش پرکنید و هم بزنید. قبل از رفتن به رختخواب این معجون را میل کنید. اگر زیاد خسته شده‌اید این جوشانده را تا وقتی که حالتان بهتر بشود تهیه و میل کنید. هیچ مورد منع مصرفی برای این جوشانده وجود ندارد و به دلخواه خود می‌توانید میزان آب پرتقال و عسل را تغییر دهید.

جوشانده‌ی گیاه جینسینگ

3 تا 8 درصد ریشه‌ی گیاه جینسینگ از ماده‌ای به نام «جینسنوزید» تشکیل شده است که یک ماده‌ی تقویت کننده محسوب می‌شود. این گیاه همچنین حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی زیادی است. زمانی که دچار خستگی‌های گذرا هستید یا دوره‌ی نقاهت بیماری را می‌گذرانید جوشانده‌ی این گیاه می‌تواند کمکتان کند.

روش تهیه

3 گرم ریشه‌ی خرد شده‌ی گیاه جینسنگ را با یک لیوان آب جوش به مدت 10 تا 15 دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کرده و صبح‌ها یک فنجان بنوشید. می‌توانید از این جوشانده حداکثر به مدت 15 روز استفاده کنید.

این گیاه همچنین ضداسترس است. اما باید بدانید که مصرف طولانی مدت آن باعث تحریک اعصاب شود. توجه داشته باشید که مصرف جینسینگ به زنان باردار، کودکان زیر 16 سال و همچنین برای افرادی که دچار بی‌خوابی، فشارخون بالا یا سابقه‌ی بیماری سرطان سینه دارند توصیه نمی‌شود.

جوشانده‌ی جو دو سر

جو دو سر حاوی ویتامین E، پروتئین و مواد معدنی است که بدن را تقویت می‌کنند. زمانی که دچار خستگی فیزیکی یا روحی گذرا شده باشید این جوشانده به کمکتان می‌آید.

روش تهیه

به مدت 5 تا 10 دقیقه یک قاشق غذاخوری جود دو سر خشک را با یک لیتر آب جوش بجوشانید. محلول را از صافی رد کنید و هر روز یک فنجان از این جوشانده را به مدت یک ماه میل کنید. اگر اندازه‌های داده شده را به درستی رعایت کنید به هیچ نوع مسمومیتی دچار نخواهید شد. تاکنون هیچ مورد منع مصرف یا تأثیر منفی برای جو دوسر گفته نشده است. باید بدانید که جو دو سر خواص ضداسترسی نیز دارد.

چای سبز با نعنا

برگ‌های چای سبز حاوی کافئین و ویتامین‌های A، C و E می‌باشند. زمانی که احساس خستگی می‌کنید بدون معطلی به سراغ چای سبز بروید.

روش تهیه

یک قاشق چای‌خوری چای سبز را در یک فنجان آب جوش بریزید و به مدت 5 دقیقه بجوشانید. چای را صاف کنید و مقداری نعنا به آن اضافه کنید. این کار باعث می‌شود که خواص تقویت‌کنندگی چای سبز بیشتر شود. روزانه قبل از ساعت 5 بعد از ظهر 2 تا 3 فنجان چای سبز بنوشید.

توجه داشته باشید که زنان باردار و کودکان باید مصرف چای سبز را محدود کنند. اگر دچار کم خونی هستید بیش از 4 فنجان در روز از این چای ننوشید. باید بدانید که چای سبز خواص ضدپیری دارد و به هضم بهتر غذا کمک می‌کند.

جوشانده‌ی دارچین

دارچین باعث تحریک بدن می‌شود و خستگی را رفع می‌کند. زمانی که احساس خستگی جزئی می‌کنید با سراغ دارچین بروید.

روش تهیه

برای هر فنجان آب سرد 2 قاشق چای‌خوری پُر، چوب دارچین بریزید در ظرف را بگذارید و اجازه دهید با شعله‌ی کم بجوشد. زمانی که آب به جوش آمد شعله را خاموش کنید و اجازه دهید به مدت 15 دقیقه دم بکشد. روزانه 4 فنجان از این جوشانده به صورت سرد یا داغ میل کنید تا احساس خستگی‌تان از بین برود.

توجه داشته باشید که مورد منع مصرف برای استفاده از دارچین وجود ندارد. اما بیش از میزان ذکر شده نیز مصرف نکنید. این ادویه‌ی معطر و پرطرفدار همچنین مشکلات دستگاه گوارش و بی اشتهایی را برطرف می‌کند.

استحکام استخوان‌ها با تغذیه‌ای سالم (1)

ما در این مقاله شما را با مواد غذایی که استخوان‌ها را تقویت می‌کنند و همچنین مواد غذایی که استحکام آن‌ها را به خطر می‌اندازند آشنا می‌کنیم.

وقتی صحبت از سلامت استخوان‌ها به میان می‌آید همه به یاد شیر می‌افتند. البته باید بدانید که فقط مواد لبنی نیستند که به تقویت استخوان‌ها کمک می‌کنند. درست است که استخوان‌ها برای حفظ استحکام خود به کلسیم نیاز دارند اما باید بدانید که مواد معدنی دیگر، ویتامین‌ها و پروتئین‌ها نیز در جهت تقویت و حفظ سلامت استخوان‌ها لازم هستند.

متأسفانه زن‌ها چهار برابر بیشتر از مردها به این بیماری مبتلا می‌شوند به خاطر این که بافت و تراکم استخوانی آن‌ها ضعیف‌تر است. در دوره‌ی یائسگی که هورمون استروژن کاهش می‌یابد بافت‌های استخوانی دو تا چهار برابر سریع‌تر از بین می‌روند. می‌توان این روند را کند کرد اما نمی‌توان به طور کامل جلوی آن را گرفت. در واقع از آنجایی که نمی‌شود بافت‌های از بین رفته را جایگزین کرد با یک تغذیه‌ی مناسب و ورزش می‌توان از بافت‌های باقی مانده مراقبت کرد. برای همین توصیه می‌کنیم به تغذیه‌ی خود اهمیت بدهید تا به اصطلاح چهار ستون بدنتان سالم باشد. برای آشنایی با این مواد غذایی با ما همراه باشید.

محصولات لبنی و مواد غذایی سرشار از کلسیم

در بدن انسان یک تا دو کیلوگرم کلسیم وجود دارد که 99 درصد آن در استخوان‌ها و دندان‌ها متمرکز شده است. مصرف مواد غذایی سرشار از این ماده‌ی معدنی مثل محصولات لبنی، ماهی آزاد، ساردین، سبزیجات سبز رنگ و حبوبات می‌تواند روند از بین رفتن بافت‌های استخوانی را در دوره‌ی پیری کاهش دهد. زمانی که ذخیره‌ی کلسیم بالا باشد، دیگر لازم نیست بدن کلسیم مورد نیاز خود برای عملکردهای دیگر مثل انعقاد خون و انقباض عضلات را از استخوان‌ها برداشت کند.

افرادی که نمی‌توانند لاکتوز شیر را تحمل کنند می‌تواند از منابع دیگر کلسیم مثل آب پرتقال‌های غنی شده با کلسیم و یا شیر و ماست فاقد لاکتوز استفاده کنند. ماهی آزاد، اسفناج و سبزیجات دارای برگ سبز دیگر و لوبیاهای خشک نیز حاوی کلسیم هستند.

باید بدانید که بدن روزانه به 1000 تا 1200 میلی گرم معادل یک فنجان ماست کم چرب، یک فنجان شیر کم چرب و یک وعده اسفناج و ماهی آزاد نیاز دارد. برای جذب بهتر کلسیم بهتر است در طول روز و به طور تدریجی مواد غذایی حاوی کلسیم میل کنید.

توجه داشته باشید که اسفناج حاوی اگزالات هست که تا حدودی جذب کلسیم را کاهش می‌دهد. برای مقابله با این مشکل توصیه می‌کنیم اسفناج را با یک ماده‌ی غذایی حاوی ویتامین C میل کنید.

ماهی آزاد، ساردین و مواد غذایی سرشار از ویتامین D

اگر ویتامین D نباشد بدن فقط 10 تا 15 درصد کلسیم مصرف شده را جذب می‌کند. زمانی که میزان کلسیم کاهش می‌یابد ویتامین D وارد عمل می‌شود و به بدن کمک می‌کند تا کلسیم بیشتری جذب و میزان کمی از دست بدهد.

متأسفانه کم نیست تعداد افرادی که دچار کمبود ویتامین D هستند به ویژه افرادی که روزانه کمتر از 10 تا 15 دقیقه در معرض آفتاب قرار می‌گیرند. همان طور که می‌دانید نور خورشید ویتامین D را در پوست بدن تولید می‌کند. بدن روزانه به 400 تا 800 واحد بین‌المللی(UI) ویتامین D نیاز دارد. 90 گرم ماهی آزاد 425 UI و یک لیوان شیر یا آب پرتقال غنی شده با ویتامین D 100 UI نیاز بدن را تأمین می‌کند.

سبزیجات برگ سبز تیره و مواد غذایی سرشار از ویتامین K

ویتامین K که در سبزیجات برگ دار مثل کلم برگ، اسفناج و چغندر وجود دارد برای حفظ سلامت استخوان‌ها لازم است. نتایج پژوهش‌های متعدد نشان می‌دهد افرادی که ذخیره‌ی ویتامین K بالایی دارند کمتر در معرض شکستگی استخوان ران قرار می‌گیرند، استخوان‌های مقاوم‌تری دارند و کلسیم کمتری از دست می‌دهند. ویتامین K باعث فعال شدن پروتئینی می‌شود که کلسیم را در استخوان‌ها تثبیت می‌کند.

بدن روزانه به 90 تا 120 میکروگرم ویتامین K نیاز دارد که 2 قاشق غذاخوری جعفری خرد شده، نصف فنجان اسفناج به خوبی نیاز بدن را تأمین می‌کند.

میوه، سبزیجات، حبوبات و آجیل

نتایج پژوهش‌های انجام شده در دانشگاه Tufts شهر بوستون نشان می‌دهد افرادی که میوه و سبزیجات کافی مصرف می‌کنند، کمتر در معرض پوکی استخوان و از بین رفتن بافت‌های استخوانی قرار می‌گیرند. در واقع مصرف گوشت قرمز و پروتئین‌های حیوانی دیگر باعث تولید اسید بیشتر در بدن می‌شود. برای خنثی کردن این اسید بدن ما نیاز به پتاسیم و منیزیم دارد که به طور وافر در میوه و سبزیجات وجود دارد. زمانی که این مواد معدنی کم باشد، بدن مجبور می‌شود کلسیم مورد نیاز خود را از استخوان‌ها برداشت کند.

علاوه بر این، میوه‌ها و سبزیجاتی مثل موز و گوجه فرنگی سرشار از پتاسیم هستند و نمی‌گذارند بدن به دلیل مصرف نمک زیاد کلسیم خود را از دست بدهد. نتایج پژوهشی که در دانشگاه کالیفرنیا روی 60 زن انجام شد نشان می‌دهد داشتن رژیم غذایی سرشار از نمک، روند از بین رفتن کلسیم را بالا می‌برد. اما زمانی که پتاسیم بدن بیشتر باشد این روند کاهش می‌یابد. پس برای داشتن استخوان‌هایی محکم سعی کنید در مصرف نمک افراط نکنید و پتاسیم و منیزیم بیشتری جذب کنید.

سبزیجات برگ دار، حبوبات، آجیل و دانه‌های کامل میزان قابل توجهی منیزیم به بدن می‌رسانند که به استحکام استخوان‌ها کمک می‌کند.

باید بدانید بدن روزانه به 4700 میلی گرم پتاسیم نیاز دارد. هر یک پیاله آووکادو، موز، پرتقال و گوجه فرنگی 300 میلی گرم از این میزان را تأمین می‌کند.

نیاز بدن به منیزیم روزانه 310 تا 420 میلی گرم است. مصرف یک فنجان بلغور جو دو سر برای ناهار، یک چهارم فنجان بادام به عنوان میان وعده، و 125 گرم ماهی آزاد و نصف فنجان اسفناج نیاز روزانه‌ی شما را برطرف می‌کند.

توصیه می‌کنیم تا می‌توانید از مصرف میوه و سبزیجات کنسروی بپرهیزید. در واقع روندی که برای نگهداری و تولید این محصولات طی می‌شود پتاسیم موجود در آن‌ها را از بین می‌برد

10 عادت غذایی کم‌خونی‌آور

از افراط در نوشیدن چای و قهوه تا تفریط در خوردن جگر

البته بودن در سنین رشد، ابتلا به بیماری‌هایی مانند کرون و سلیاک و خون‌ریزی‌های مکرر از عواملی هستند که زمینه بروز این مشکل را فراهم می‌کنند اما عادت‌های غلط غذایی نیز شرایط را برای ابتلا به این بیماری فراهم می‌کنند و این درست همان چیزی است که در این مطلب می‌خواهیم به آن بپردازیم.

1. نوشیدن چای و قهوه:

مطالعه‌ها نشان داده‌اند نوشیدنی‌هایی مانند چای و قهوه ترکیب‌های فنولیک دارند که مانع جذب آهن در دستگاه گوارش می‌شوند.

به علاوه، در چای ترکیب دیگری به نام تانن وجود دارد که جذب این ماده معدنی را به میزان قابل‌ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد. به این دلیل توصیه می‌شود بلافاصله بعد از خوردن مواد غذایی حاوی آهن یا وعده غذایی اصلی، این نوشیدنی‌ها را میل نکنید.

2.زیاده‌روی در مصرف لبنیات:

حتماً با خواندن این عنوان تعجب خواهید کرد اما واقعیت آن است که کلسیم موجود در مواد غذایی مانند شیر، ماست، دوغ و پنیر وقتی با منابع غذایی حاوی آهن همراه شوند، هنگام جذب با آهن موجود رقابت می‌کنند و جذب این ماده معدنی را به حداقل ممکن می‌رسانند، بنابراین بهتر است مواد غذایی‌ای مانند ماست و دوغ را که اغلب در کنار غذا سرو می‌شوند، با غذاهای گوشتی‌ای نظیر کباب که منبع عالی آهن هستند، میل نکنید. البته این توصیه به کسانی است که بیشتر در معرض کم‌خونی ناشی از فقر آهن هستند؛ مانند کودکان و نوجوانان، زنان باردار و...

3.مصرف بیش از حد سویا:

سویا از مواد غذایی‌ای است که پروتئین دارد و این ترکیب مانع جذب آهن می‌شود بنابراین مصرف توأم سویا با منابع گوشتی، عادت غذایی غلطی است که زمینه کمبود این ماده مغذی را فراهم خواهد کرد. البته مشابه این موضوع در مورد غلات کامل نیز وجود دارد زیرا این مواد غذایی نیز دارای «فیتات» هستند که این ترکیب نیز مانع جذب آهن می‌شود. البته فراموش نکنید نان‌هایی که خمیرشان با جوش‌شیرین به عمل نمی‌آید، بلکه طی فرایند تخمیر تهیه می‌شوند، مقادیر بسیار کمتری فیتات دارند.

4.مصرف بیش از اندازه منابع اگزالاتی:

مواد غذایی‌ای مانند اسفناج، ریواس، کرفس، هویج، خیار و جعفری ترکیبی به نام اسید اگزالیک دارند که در دستگاه گوارش با عناصر دو ظرفیتی پیوند می‌خورد و از جذب آن‌ها جلوگیری می‌کند بنابراین مصرف گوشت، مرغ، ماهی و تخم مرغ به عنوان منابع آهن با سبزی‌های یاد شده شرایط بروز کم‌خونی را فراهم می‌کند.

5.نخوردن منابع ویتامین C:

یکی از ویتامین‌هایی که جذب آهن را در سیستم گوارشی افزایش می‌دهد، ویتامین C است. این ماده مغذی جذب آهن را چند برابر می‌کند بنابراین مصرف منابع آهن «هم» و «غیر هم» که شامل انواع گوشت، عدس و لوبیا قرمز است، با منابع غذایی حاوی این ویتامین که شامل گوجه فرنگی، بروکلی، کلم بروکسل و انواع مرکبات است، توصیه می‌شود.

6.رژیم‌های غذایی گیاه‌خواری:

برخی افراد از خوردن گوشت و سایر مواد غذایی با منشاء حیوانی امتناع می‌کنند و در واقع رژیم غذایی‌شان از نوع گیاه‌خواری است و کمتر به سراغ انواع گوشت می‌روند، بنابراین خطر بروز کمبود آهن در آن‌ها بالاست. با وجودی که حذف کامل منابع آهن و دریافت این ماده مغذی از طریق مکمل توصیه نمی‌شود اما این افراد چاره‌ای ندارند جز مصرف قرص‌های آهن تا بتوانند تا حدودی نیازشان به این ماده مغذی را جبران کنند.

7.تغذیه نشدن با شیر مادر:

جالب است بدانید بچه‌هایی که کم وزن هستند یا حتی زودتر از موعد به دنیا می‌آیند، نیاز به آهن بیشتری دارند و آن‌هایی که با شیر مادر تغذیه نمی‌کنند، بیش از دیگران در معرض کم‌خونی ناشی از فقر آهن قرار دارند. علت این موضوع آن است که بررسی‌ها نشان داده‌اند جذب آهن موجود در شیر مادر راحت‌تر از آهن موجود در شیر خشک غنی شده است بنابراین چه بهتر که بچه‌ها حداقل تا 1 سالگی با شیر مادرشان تغذیه شوند.

8.نخوردن میوه‌های تازه:

میوه‌هایی مانند زردآلو، کیوی، پرتقال، لیمو و توت‌فرنگی از منابع ویتامین C هستند که توصیه می‌شود مرتب آب آن‌ها با غذا یا در میان‌وعده‌ها مصرف شود، بنابراین هر نوع بد غذایی و مصرف نکردن این مواد غذایی می‌تواند زمینه‌ساز بروز کم‌خونی باشد.

9.مصرف نکردن دانه‌ها و مغزها:

برخی از این مواد غذایی مانند کنجد، تخم کدو حلوایی و فندق مقادیر قابل‌ملاحظه‌ای آهن دارند که نخوردن آن‌ها در میان‌وعده‌ها و مصرف خوراکی‌هایی که در دسته تنقلات قرار می‌گیرند، می‌تواند زمینه‌ساز کم‌خونی ناشی از فقر آهن باشد.

جالب است بدانید در 100 گرم کنجد، 10 میلی‌گرم آهن و در 100 گرم فندق، 6 میلی‌گرم آهن «غیرهم» وجود دارد که البته چرب بودن آن‌ها انرژی فراوانی را به بدن می‌رساند بنابراین کسانی که اضافه وزن دارند، باید در مصرف این منابع غذایی حد اعتدال را رعایت کنند (روزانه یک قاشق غذا خوری تخم کدو یا کنجد بخورند و 7 عدد فندق) زیرا این مقادیر، معادل یک واحد چربی است و 45 کیلوکالری انرژی دارد. البته نباید فراموش کرد که آهن این مواد غذایی 2 تا 3 برابر کمتر از منابع حیوانی قابل‌جذب است اما می‌توان با همراه کردن میوه‌های غنی از ویتامین C، جذب آن‌ها را نیز افزایش داد.

10 نخوردن جگر:

جگر از مواد غذایی، غنی از ویتامین‌های گروه B به خصوص B6 و B2 است و بررسی‌ها نشان داده‌اند کمبود آن‌ها باعث کاهش جذب آهن می‌شود. البته این موضوع در مورد ویتامین A نیز صادق است بنابراین داشتن یک برنامه غذایی حاوی تمام گروه‌ها می‌تواند از کمبودهای احتمالی پیشگیری کند.

7 دلیل خوب برای اینکه بیش از پیش سیب بخورید

خلاصه این که سیب خواص باور نکردنی زیادی دارد. اگر به سلامتیتان اهمیت می‌دهید سیب را دریابید. برای آشنایی با گلچینی از خواص سیب مطالعه‌ی این مطلب را از دست ندهید.

سیب همیار لاغری

سیب، کم کالری، سرشار از آب (80 درصد) و فیبر می‌باشد و برای همین همیار لاغری شماست. در واقع خاصیت لاغرکنندگی سیب مدیون وجود فیبری به نام پکتین است. این فیبر حلّال باعث ایجاد سیری می‌شود. علاوه بر این، فیبر پکتین در زمان گوارش غذا جذب چربی‌ها و قندها را کاهش می‌دهد و باعث دفع بهتر می‌شود. برای همین تجمع چربی‌ها را کاهش می‌دهد.

متخصصان توصیه می‌کنند که سیب را قبل از غذا و به ویژه قبل از شام یا عصر میل کنید. در این صورت سیب جایگزین شکلات، چیپس یا شیرینیجاتی می‌شود که قصد خوردنشان را دارید. همچنین می‌توانید سیب را با دسرهایتان میل کنید. توجه داشته باشید که پوست سیب حاوی بیشترین میزان فیبر است. توصیه می‌کنیم سیب‌هایی که به طور طبیعی و در زمین‌های کشاورزی تولید می‌شوند را خریداری کرده و آن‌ها را با پوست میل کنید.

سیب خطر ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد

سیب به دلیل داشتن آنتی اکسیدان‌ها و به ویژه پُلی فنول‌ها تأثیر مثبتی در برابر برخی از سرطان‌ها مثل سرطان ریه و کولورکتال دارد. نتایج یک پژوهش آلمانی که در سال 2008 روی حیوانات آزمایشگاهی انجام شد نشان می‌دهد مصرف روزانه‌ی آب سیب (بدون افزودن شکر و مواد نگه‌دارنده) یا مصرف یک یا چند عدد سیب در روز از ابتلا به سرطان کولورکتال یا سرطان ریه پیشگیری می‌کند.

مصرف سیب میزان کلسترول را کاهش می‌دهد

این خاصیت سیب به دلیل عملکرد فیبرها و آنتی اکسیدان‌های موجود در آن می‌باشد. اصلی‌ترین فیبر موجود در سیب یعنی پکتین در زمان گوارش غذا سرعت جذب چربی‌ها را کاهش می‌دهد. در واقع فیبرها چربی‌ها را محبوس می‌کنند و باعث می‌شوند که این چربی‌ها با مدفوع دفع شوند.

بر اساس نتایج پژوهشی که در سال 2009 در کشورمان انجام شده است، اثرات آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی فلاوونوئیدهای موجود در سیب، میزان کلسترول بد خون را کاهش می‌دهد و از ابتلا به بیماری‌های مربوط به کلسترول مانند آترواسکلروز پیشگیری به عمل می‌آورد. برای بهره‌مند شدن از این خاصیت سیب می‌توانید روزانه آب سیب بدون شکر و مواد نگه‌دارنده میل کنید و یا این که هر روز دو عدد سیب بخورید.

سیب برای قلبتان مفید است

سیب سرشار از پتاسیم است و سدیم کمی دارد، برای همین با فشار خون بالا مقابله می‌کند.

به عقیده‌ی متخصصان، آنتی اکسیدان‌های موجود در سیب و به ویژه پُلی فنول‌ها و کوئرستین، جریان خون را بهتر کرده و رگ‌ها را در وضعیت بهتر و سالم‌تری نگه می‌دارند.

توجه داشته باشید که آنتی اکسیدان‌های سیب بیشتر در پوست آن وجود دارد. بنابراین توصیه می‌کنیم که سیب را به طور کامل و با پوست بخورید.

برای سلامت قلبتان روزانه دو عدد سیب نوش جان کنید.

توجه داشته باشید که آب سیب نیز سرشار از آنتی اکسیدان است. توصیه می‌کنیم به طور مرتب آب سیب طبیعی، بدون قند و مواد نگه‌دارنده میل کنید.

سیب خطر ابتلا به آسم را کاهش می‌دهد

مصرف مرتب سیب در طولانی مدت خطر ابتلا به بیماری‌های دستگاه تنفسی را کاهش می‌دهد. سیب حاوی میزان قابل توجهی پُلی فنول است که به همراه منیزیم و امگا 3 ها جزو قوی‌ترین ضدالتهاب ها خواهند شد. این تأثیر ضدالتهابی سیب با آسیب‌های وارد شده به نای مقابله می‌کند. نتایج یک پژوهش هلندی که در سال 2007 انجام شد نشان می‌دهد مصرف حداقل 4 عدد سیب در هفته در دوران بارداری، خطر ابتلای نوزادان به آسم را به میزان 37 درصد کاهش می‌دهد.

سرکه سیب با دیابت مقابله می‌کند

بر اساس نتایج پژوهشی که محققان کشورمان در سال 2008 روی موش‌های آزمایشگاهی انجام دادند، سرکه سیب میزان کلسترول موش‌های دیابتی را کاهش می‌دهد و برای همین می‌تواند در کنترل مشکلات قلبی عروقی ناشی از دیابت نوع دو نقش داشته باشد.

به عقیده‌ی محققان، سرکه سیب مانند سرکه های دیگر میزان گلوکز خون را کاهش می‌دهد. البته توجه داشته باشید که نمی‌شود سرکه سیب را به عنوان داروی ضددیابت تجویز کرد. در واقع سرکه سیب در کنار ورزش و مراقبت‌های دیگر از ابتلا به دیابت پیشگیری می‌کند. این تأثیر سرکه سیب نیز مدیون آنتی اکسیدان‌ها و فیبرهای موجود در سیب می‌باشد که سرعت جذب قند و چربی‌ها را کاهش می‌دهند. گفتنی است که محققان همچنان روی تأثیر ضد دیابتی سرکه سیب در حال تحقیق و بررسی هستند.

سیب قرمز، سیب سبز، سیب زرد

باید بدانید که هر سیبی خواص خودش را دارد. توجه داشته باشید که وضعیت سیب نیز روی خواص آن تأثیر می‌گذارد. به عنوان مثال سیب‌های پخته شده ویتامین C خود را از دست می‌دهند.

سیب قرمز حاوی آنتوسیانین‌ها هستند که تأثیر کوئرستین را بالا می‌برند. این ترکیبات که در چای سبز، انار و زردچوبه نیز وجود دارند با سرطان مقابله می‌کنند.

ما سعی کردیم تنها گوشه‌ای از خواص سیب را عنوان کنیم. امیدواریم توانسته باشیم تشویقتان کنیم بیشتر سیب میل کنید.