|
یامعین الضعفاء |
|
طراح قالب  |
چقدر زود، گذشت
تقویم ها راست می گویند اما ما عادت نداریم حرف شان را باور کنیم. دوست داریم به روی خودمان نیاوریم تا دلخوشی های کوچکمان را داشته باشیم اما اگر حرف تقویم ها را باور نکنیم، یک روز حرف آینه ها را باور خواهیم کرد ...زندگی ، دکمه ی برگشت ندارد و زمان چیزی است که اگر از دست برود، هیچ چیز نمی تواند جایگزین آن شود. ما زمان محدودی برای زندگی داریم، زمان محدودی که فرصت بستن توشه ی راه برای یک زندگی نامحدود را به ما می دهد. برای همین وقتی کمی از سن مان می گذرد و دهه ی دوم زندگی را پر می کنیم، روزهای تولد و روزهای پایان سال برایمان با یک دلشوره ی نامعلوم همراه است.
تقویم جدیدی برداریم و امسال را لحظه لحظه زندگی کنیم، نمی دانم چقدر از فرصت مان باقی است پس تلاش کنیم تا کسی را از دست ندهیم عشق بورزید، شاکر باشیم و رویاهای مان را فراموش نکنیم.
هرچند افسوس گذشته را خوردن کار درستی نیست و چیزی که گذشته، دیگر برنمی گردد اما آینده پیش روست و تا چند روز دیگر سال 92 آغاز می شود. تقویم جدیدی برداریم و امسال را لحظه لحظه زندگی کنیم. نمی دانم چقدر از فرصت مان باقی است پس تلاش کنیم تا کسی را از دست ندهیم. عشق بورزید، شاکر باشیم و رویاهای مان را فراموش نکنیم چون در اینصورت ما هم با آنها فراموش می شویم ....
[ سه شنبه 91/12/29 ] [ 10:12 صبح ] [ فولادپور ]
|
درباره وبلاگ |
