در پنجمین فصل کتاب امامت، روایت زندگى ات را نوشته اند: نامت محمد است و تصویر محمد، صلى الله علیه و آله، رسول خدا، در آیینه چشمانت افتاده است.

لقبت باقر است و پهناى علوم دینى را شکافته اى؛ شیعه هنوز از دسترنج کِشته هاى تو بهره مى گیرد.

کُنیه ات ابوجعفر است و تشیع جعفرى، در دست تو بزرگ شده است.

خانه اى که در آن نفس کشیدى، عطر و عود نیایش داشت و دامنى که در آن رشد یافتى، نظیر نداشته است.

پنجمین نامه مهر شده وصیت را به تو سپرده اند؛ تو، پنجمین تفسیر قرآن و پنجمین باب ورود به بهشت موعودى.شأن نزول تو اى آیه علم و دانش، خلع سلاح شبهه برانگیزانى است که در غبار غفلت، قصد ربودن قافله دین از مسیر مستقیم را اراده کرده اند. بیا تا تفسیر روشن تو، اندیشه هاى شب زده غالیان را رسوا کند و منطق تو، پرده از رخسار حق بردارد.