از آن روزی که راه افتاد وبلاگ

و تبیان اینچنین نامید «تبلاگ»

***

بگفتنـــــد کاربران نیـــک نامش

همین مورد فقط کم بود جایش

***

ز هر سو آمدند مطلب نویسان

و یا بهتــر بگم : وبلاگ نویسان

***

به سرعت صفحه‏هاشان گشت برپا

پر از هـــم مطلب و هــم پُستِ زیبا

***

تنوع در مطالب شد چو غوغا

به سان تـوپ ترکید توی دنیا

***

یکی گردشگری با اسب بی زین!

یکی دیگــــر ز دنیا گفت و از دین

***

یکی دیگر سیاست را وجب کرد

و آن یکی، خبــــرها را رصد کرد

***

یکی دیگر نوشت از چین و ماچین

یکی دیگر چو من از طنز، همچین!

***

یکی هم چرخ گوشتی کار کرده ست

و هــر چیزی ز هر جا ثبت کرده ست!

***

اگـــر داری شما هم چند وبلاگ

ز هر جا نه، فقط اینجا: «تبلاگ»

***

بدانیـــــــــم دشمن فرهنگ داریم

در این نت هم مجازی جنگ داریم

***

شما اکنون شدی ســـــرباز فرهنگ

و باید هم شوی محکم در این جنگ

***

و باید هر کسی در سنگر خود

شـــــود مرزبان مرز میهن خود

***

بیا کاری کنیم این سایت تبیان

شـــود کابوس تلخ دشمن‏مان

***

دگــــــر ابیات شعرم گشت بسیار

و خب کافیست برای شعر این بار

***

و راستی نام من «جــــاده» این ور

برای وزن شعر، «دوستی» این ور!