خدا امشــــب ولیّش را ولی داد	جمالی منجلی نـــــوری جلی داد
حسین بن علی چشم تو روشن	که امشب بر تو ذات حق علی داد
شب وجـــد امـام عالـمین است	که میلاد علی ابن الحسین است
خـــدا مشتاق یارب یارب اوست	سحر دلداده ذکــــــر شب اوست
عبادت بوســــه گیرد از جبینش	خدا فـــــــــرموده زین‌العابـدینش

خدا امشــــب ولیّش را ولی داد	جمالی منجلی نـــــوری جلی داد
حسین بن علی چشم تو روشن	که امشب بر تو ذات حق علی داد
شب وجـــد امـام عالـمین است	که میلاد علی ابن الحسین است
خـــدا مشتاق یارب یارب اوست	سحر دلداده ذکــــــر شب اوست
عبادت بوســــه گیرد از جبینش	خدا فـــــــــرموده زین‌العابـدینش

 

پرده‏های دقایق کنار می‏روند و «حقیقت محض» متولد می‏شود.

از باغ‏های فرا دست، بوی تازه‏ای می‏آید؛ بوی مطبوعی آسمانی.

نسیم از سوز عارفانه‏ای سرمست است. بهشتی در دامان «شهربانو» می‏شکوفد که تمام پروانه‏های دنیا را، به رهایی فرا می‏خواند از پیله تنهایی و رکود.

سلام، مهربانی‏ات همه‏گیر!

سلام، اندوه همیشگی‏ات در دل زمان جاری!

سلام، جاری نیایش در عمیق لحظات!

پلک می‏زنی، در زلالیِ یکدست و شهودی سیّال، در ذهن جهان ته‏نشین می‏شود.

پلک می‏زنی و بر حاشیه نگاهت، شکوفه‏ها می‏شکفند.

پلک می‏زنی و صدها یاکریم، از بلندای مهربانی‏ات، اوج می‏گیرند.