خمینی کجایی؟

«خمینی، تجلی ذوالفقار بود؛ مردی که با ابروانش خیبرهای زمان را درهم می شکست؛ مردی که با لب هایش سماع می کرد؛ مردی که ظهور کرد تا غیبت را باور کنیم؛ مردی که سلمان فارسی را به همه زبان ها ترجمه کرد، مردی که با اباذر برادر بود، مردی که با باران های موسمی نیایش، پایان خشک سالی بود، مردی که در بازارها تجلی می فروخت و به خیابان ها، پرچم هدیه می داد؛ مردی که کشاورزی آخرت را رونق داد؛ مردی که ما را به اوایل آخرالزمان رسانید. خمینی کجایی؟!

به آرامش عشق، به لطافت نسیم، به رهایی موج، شکوفاتر از بهار، درخشان تر از آفتاب، نستوه تر از کوه، آبی تر از آسمان، سبزتر از جنگل، سپیده تر از سپیده و زلال تر از آب، خمینی تمامیت تاریخ بود. مردی که از مرزهای خاک گذشت و به افلاک پیوست. از او در زمین بسیار گفتند، می گویند و خواهند گفت؛ اما عظمت و حقیقت مردانی هم چون امام، هرگز چنان که هست توصیف شدنی نیست و به راستی مگر می شود شکوه آفتاب را به وصف نشست و عشق را شرح کرد.
هر چه گویم، عشق را شرح و بیان
چون به عشق آیم، خجل باشم از آن