برتری رادربزرگی روح می دانندنه درپروردن تن وآنچه تن بدان نیازمنداست،واگربه تن زنده اندبرای آنست که زندگی درست رابه دیگران بیاموزند.

به آنهامی گویندهنگامی که بامردم زندگی می کنی دیگرتونیستی.این مردمندکه بایدبرای خدمت آنان زنده بمانی.زهرا(ع)پرورده چنین مدرسه ای است.

نوعروسی که جهازاو بهای یک زره به قیمت چهارصددرهم واثاث البیت وی چندکاسه وکوزه سفالین باشد،پیداست که درخانه شوی چگونه به سرخواهدبرد.

اکنون فاطمه(ع)آماده رفتن به خانه شوهراست.پدرش آخرین درس رابه اومی دهد:

-دخترم به سخنان مردم گوش مده!مبادانگران باشی که شوهرت فقیراست!فقربرای دیگران سرشکستگی دارد!برای پیغمبروخاندان اومایه فخراست.

-دخترم پدرت اگر می خواست می توانست گنج های زمین رامالک شود.امااوخشنودی خدارااختیارکرد!

-دخترم اگرآنچه پدرت می داند،می دانستی دنیادردیده ات زشت مینمود.

من درباره توکوتاهی نکردم!تورابه بهترین فردخاندان خودشوهرداده ام!شوهرت بزرگ دنیاوآخرت است.خدایافاطمه ازمن است ومن ازاویم!خدایااوراازهرناپاکی

 برکناربدار!درپناه خدا!

منبع:زندگانی فاطمه زهرا(س)اثرسیدجعفرشهیدی