زدیده اشک مسرت فشانده ام آقا                            که تاضریح،خودرارسانده ام آقا

به شکرآنکه به پابوس اجازه فرمودی                          هزارمرتبه،الحمدخوانده ام

کنارگنبدزردت که قبه ی نوراست                              کبوترانه دلم رانشانده ام آقا

جسارت است که درمدح توسخن گویم                       درآسمان توبالی فشانده ام آقا

بگیردست دلم را،که دستگیرتویی                              من آن مسافر درراه مانده ام آقا...