امام حسن عسکری (ع) می‌فرمایند: هیچ بلایی نیست مگر این که در پیرامونش از طرف خدا نعمتی است. (تحف العقول، ص 520)

دست زمانه بار دگر اشتباه کرد                                زهری، بهار زندگی ام را تباه کرد

چشمان سامرا از بغض هاى جارى، تمام شدنى نیست.

التهاب و داغدیدگى، به فراخور این غم در کوچه هاى شهر بیداد مى کند.

باد نوحه گر، گذارش به نخل هاى گیسوپریش مى افتد که ردیف به ردیف، دست خوش فراق شده اند.

 ماه "ربیع الاول" همانگونه که از اسم آن پیداست بهار ماه ها مى باشد؛ به جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست . در این ماه ذخایر برکات خداوند و نورهاى زیبایى او بر زمین فرود آمده است . زیرا میلاد رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در این ماه است و مى توان ادعا کرد از اول آفرینش ‍ زمین رحمتى مانند آن به خود ندیده است . چرا که او داناترین مخلوقات خداوند و برترین آنها و سرورشان و نزدیکترین آنها به خداوند و فرمانبردارترین آنها از او و محبوبترینشان نزد او مى باشد، این روز نیز برتر از سایر روزهاست . و گویا روزى است که کاملترین هدیه ها، بزرگترین بخشش ها، شاملترین رحمتها، برترین برکتها، زیباترین نورها و مخفى ترین اسرار در آن پى ریزى شده است .

پس بر انسان مسلمان که برترى رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) را قبول داشته و مراقب رفتار با مولایش مى باشد واجب است در این ماه به شکرانه ارزانی شدن آن نعمت بزرگ به عبادتی از سر شور و اشتیاق بپردازد،گرچه عبادات شبانه روزی عالمیان هرگز در خور چنین نعمتی نخواهد بود اما "آنچه سعی است ما در طلبش بنماییم".

کاشــکی  من کبوتــر حــرم بــودم

می‌مونــدم کنــار اون منــاره‌هــا

یا بـــــرای  دیـــــدن  همیشـــــگیت

می‌شــدم یــکی از اون سـتاره‌هـا

آقـا جـون؛ دلـم گرفته، بی کسم

تو بگیــر دســتِ منــو که می‌تونـی

بــه  دادِ دل‌هــای ِ بــی‌پنــاه بـرس

هــمه  غصــه‌هامو، تــو می‌دونــی

می‌دونـــم غریبـــی اما آقاجـــون

همیشــه غریــب نــوازی می‌کنــی

دل شکسـته‌هـا، می آن کنـارِ تو

همه رو، یه جوری راضی می‌کنی

پیامبر یک حقیقت جاری است در جریان زمان؛ یک حقیقت جاری که پیامش همیشه نامکرر است و همواره شنیده خواهد شد، در مأذنه‌های معنویت...

رحلت پیامبر اعظم، معراج وصال اوست با حضرت دوست.

پیامبر یک حقیقت جاری است در جریان زمان؛ یک حقیقت جاری که پیامش همیشه نامکرر است و همواره شنیده خواهد شد، در مأذنه‌های معنویت...

یا رسول الله (ص)؛ مثل تو دیگر در پهنه زمین تکرار نخواهد شد، اما با تکرار صلوات بر تو، نور حضورت را در قلب خود و برای همیشه احساس می‌کنیم.

درود بر تو ای پیام‌آور اخلاق و ایمان، که آن‌چه شرط بلاغ بود، به جای آوردی و هرچه آزار روزگار، بر خود هموار کردی.

درود بر تو که خُلق عظیمت، مکارم اخلاق را به تمامت رساند.

و زیان کارند آنان که بر میراث تو، بر کتاب وحی و عترت پاکت، ستم روا داشتند و فرجام نیک، فقط برای پرهیزکاران است.

یا رسول الله (ص)؛ امروز ماتم سرای دل را به نام تو، سیه پوش کرده‌ایم و نام مبارک تو را با درود و تحیت بر زبان جاری می‌سازیم.

یا رسول الله (ص)؛ با غروب آفتاب تو، کعبه تا قیامت سیه پوش گشته و زمزم، اشک عزا به رخسار مکه می‌ریزد.

حضرت آیت الله تهرانی صبح روز چهارشنبه سیزدهم دی ماه 91 پس از طی یک دوره طولانی مدت بیماری دار فانی را وداع گفت.

این عالم بزرگ که از شاگردان مکتب فقهی امام راحل (ره)  و از یادگاران درس آیات عظام بروجردی و  خویی به حساب می آمد،در طول عمر پربرکت خود خدمات فراوانی از خود به جای گذاشت. تربیت فضلای بسیار، تدریس، تألیف و به ویژه تربیت اخلاقی جوانان در جلسات هفتگیِ اخلاق از جمله خدمات به یاد ماندنی آن فقیه بزرگ بود.

حضور در صحنه های حساس اجتماعی و سیاسی،آراستگی به فضایل اخلاقی و تلاش خستگی نا پذیر برای ارتقاء علمی و معنوی حوزه علمیه  تهران  از دیگر نکاتی است که در زندگی سراسر افتخار آن عبد صالح خدا دیده می شد.

این ضایعه بزرگ رابه همه مردم تسلیت عرض می نماییم.