وقتی که زن مقام و موقع خود را در برابر مرد یافت و نقطه ضعف مرد را
در برابر خود دانست همانطور که متوسل به زیور و خودآرائی و تجمل شد که‏
از آن راه مرد تصاحب کند ، متوسل به دور نگهداشتن خود از دسترس مرد نیز
شد . دانست که نباید خود را رایگان کند بلکه بایست آتش عشق و طلب او
را تیزتر کند و در نتیجه مقام و موقع خود را بالا برد .
کلمه حجاب هم به معنی پوشیدن است و هم به معنی پرده و حاجب . بیشتر
استعمالش به معنی پرده است . این کلمه از آن جهت مفهوم پوشش می‏دهد که‏
پرده وسیله پوشش است ، و شاید بتوان گفت که به حسب اصل لغت هر پوششی‏
حجاب نیست ، آن پوشش حجاب نامیده می‏شود که از طریق پشت پرده واقع‏
شدن صورت گیرد . پوشش زن در اسلام اینست که زن در معاشرت خود با مردان بدن خود را
بپوشاند و به جلوه‏گری و خودنمائی نپردازد.

منبع:مسئله حجاب شهیدمطهری

این شکر و سپاس همیشگی تو که:
«اَلْحَمْدُِللهِ عَلی کُلّ حَمْدٍ وَ ذِکْرٍ وَ شُکْرٍ وَ صَبْرٍ وَ صَلاةٍ وَ زَکاةٍ وَ قِیام وَ عِبادةٍ وَ سَعادةٍ وَ بَرَکة وَ زیادَةٍ وَ رَحْمَةٍ وَ نِعْمَةٍ وَ کَرامَةٍ وَ فَریضةٍ وَ سَرّاءٍ وَ ضرّاءٍ وَ شِدَّةٍ وَرَخاءٍ وَ مُصیبَةٍ وَ بَلاء و عُسْرٍ وَ یُسْر و غِناءٍ وَ فَقْرَ وَ عَلی کُلّ حالٍ وَ فی کُلّ أوانٍ وَ زَمانٍ وَ فی کُلّ مَثْوی وَ مُنْقَلبَ وَ مقام.»
مادر! تو را که چنین فاطمه‌ای هستی چطور می‌توان دوست نداشت؟ چطور می‌توان دل از تو کند؟ مگر من یادم می‌رود آن شب را که تا صبح در کنار محراب تو نشستم و نمازهای تو را و نفس نفس‌های خائفانه تو را دیدم و مناجات و دعاهای تو را شنیدم و در حسرت یک دعا برای خودت، برای خودمان ماندم و صبح گفتم:
ــ مادر! چرا همه‌اش دیگران؟ پس خودت؟ خودمان؟
و تو گفتی ـ و هنوز اشک چشمهایت خشک نشده بود ـ
ــ فرزندم! عزیزم! اَلْجارُ ثمَّ اَلدّار. اول همسایه و بعد خانه، اول دیگران و بعد خودمان.
و این شیوة معمول و موسوم زندگی تو بود.
تو اصلاً برای خودت نبودی، ایثار محض بودی و زیباترین سرمشق بخشش.

منبع:کشتی پهلوگرفته اثرسیدمهدی شجاعی

برتری رادربزرگی روح می دانندنه درپروردن تن وآنچه تن بدان نیازمنداست،واگربه تن زنده اندبرای آنست که زندگی درست رابه دیگران بیاموزند.

به آنهامی گویندهنگامی که بامردم زندگی می کنی دیگرتونیستی.این مردمندکه بایدبرای خدمت آنان زنده بمانی.زهرا(ع)پرورده چنین مدرسه ای است.

نوعروسی که جهازاو بهای یک زره به قیمت چهارصددرهم واثاث البیت وی چندکاسه وکوزه سفالین باشد،پیداست که درخانه شوی چگونه به سرخواهدبرد.

اکنون فاطمه(ع)آماده رفتن به خانه شوهراست.پدرش آخرین درس رابه اومی دهد:

-دخترم به سخنان مردم گوش مده!مبادانگران باشی که شوهرت فقیراست!فقربرای دیگران سرشکستگی دارد!برای پیغمبروخاندان اومایه فخراست.

-دخترم پدرت اگر می خواست می توانست گنج های زمین رامالک شود.امااوخشنودی خدارااختیارکرد!

-دخترم اگرآنچه پدرت می داند،می دانستی دنیادردیده ات زشت مینمود.

من درباره توکوتاهی نکردم!تورابه بهترین فردخاندان خودشوهرداده ام!شوهرت بزرگ دنیاوآخرت است.خدایافاطمه ازمن است ومن ازاویم!خدایااوراازهرناپاکی

 برکناربدار!درپناه خدا!

منبع:زندگانی فاطمه زهرا(س)اثرسیدجعفرشهیدی

قسمتی ازمطالب این کتاب:

پدرش چون صفات عالی انسانی دراومی دیدوتربیت اسلامی رادرکردارورفتاروگفتاراومشاهده می کرد،خوشحال می شد.روزی به دیدن اوآمد،چون دخترش

رادید،بایکدست دستاس می کندوبادست دیگرفرزندش راشیرمی دهد،گفت:دخترم تلخی دنیارابچش تادرآخرت شیرین کام باشی.

زهرادرپاسخ می گفت:خدارابرنعمت های اوسپاس می گویم.وپدرش می گوید:خدابه من وعده داده است که مراچندان عطابخشدکه خشنودشوم.پذیرش

انجام کارهای درون خانه رابه عهده اوگذاشت وکارهای بیرون ازخانه رابه عهده شوهرش.

 منبع:زندگانی فاطمه زهرا(س)اثرسیدجعفرشهیدی